Gelderland

SP statenlid en woordvoerder jeugdzorg Agnes Lewe is geschrokken van het rapport “(On)verantwoord wachten op Jeugdzorg”. Vier Rekenkamers hebben onderzoek gedaan naar de kwaliteit van de rapportages over het aantal kinderen dat (on)verantwoord langer dan negen weken wacht op jeugdzorg. Het betreft een landelijk onderzoek dat is uitgevoerd in de twaalf provincies en de stadsregio’s Amsterdam, Rotterdam en Haaglanden. Lewe: “De politiek wordt volgens de Rekenkamers onvoldoende geinformeerd en er zijn waarschijnlijk nog meer kinderen die te lang moeten wachten op de juiste zorg, dan we al wisten. Dat is een ernstige zaak!” De SP wil van het college weten wat ze hieraan gaat doen.

De Rekenkamers deden onderzoek naar de rapportages over (on)verantwoord wachten op jeugdzorg en trok daarbij de volgende conclusie: “De omvang en de ernst van de wachtlijstproblematiek in de rapportages van de provincies en stadsregio’s is te weinig zichtbaar. Het is aannemelijk dat het aantal kinderen dat onverantwoord wacht groter is dan gerapporteerd. De politiek wordt hierdoor onvoldoende geïnformeerd over kinderen die lang moeten wachten op de juiste zorg.”

De Rekenkamers laten zien dat het Rijk ten tijde van minister Rouvoet de provincies vroeg te rapporteren over het aantal kinderen, dat wel al een vorm van provinciale jeugdzorg krijgt, maar waarvoor (meer dan) negen weken wachten te lang is. Echter, omdat er door het Rijk voor 2010 en 2011 te weinig budget beschikbaar werd gesteld, wilden de provincies verenigd in het IPO alleen rapporteren over de kinderen die na negen weken nog geen zorg ontvangen én waarvan Bureau Jeugdzorg vindt dat deze kinderen onverantwoord wachten. De vraag of dat maatschappelijk acceptabel of inhoudelijk altijd verantwoord is of niet, stond volgens het IPO daarbij niet ter discussie.

Onder het nieuwe kabinet werd deze zienswijze van het IPO overgenomen door het Rijk. Het gevolg is dat in de rapporten over de wachtlijsten niet wordt gekeken of er kinderen zijn waarvoor negen weken wachten op de juiste hulp te lang is, ook al krijgen zij in die tijd enige vorm van hulp. Ook kunnen er kinderen voor onbepaalde tijd ‘verantwoord’ op de wachtlijst komen te staan.
Door het Rekenkamerrapport wordt verder aangetoond dat

• het IPO zich heeft neergelegd bij de maatschappelijke gevolgen van het feit dat er onvoldoende (Rijks)middelen zijn om de wachtlijsten weg te werken;
• het IPO deze maatschappelijke gevolgen niet in beeld wenste te brengen door middel van rapportages omdat ook daarvoor te weinig (Rijks)middelen waren;
• het IPO ook niets meer lijkt te willen veranderen aan de wijze van rapporteren, omdat “nu volstrekt onzeker is of alle inspanningen en kosten die hiermee gemoeid zijn, nog wel zinvolle investeringen zullen blijken als binnen afzienbare termijn de jeugdzorg over gaat naar gemeenten” (citaat bijlage C van het rapport).

SP woordvoerder jeugdzorg, Agnes Lewe vindt dat hoogst opmerkelijk en hoopt dat het rapport zal leiden tot extra inzet op het oplossen van wachtlijsten zodat kinderen die dat nodig hebben snel de juiste zorg krijgen. Lewe: “Het debat over het rapport mag daarom vooral niet blijven hangen in gekift over de wijze van rapporteren. Het moet gebruikt worden om de strijd tegen de wachtlijsten te intensiveren. De provincies moeten met de gemeenten afspreken welke informatie daarvoor nodig is, want de gementen zullen over enkele jaren verantwoordelijk zijn voor de jeugdzorg. En die informatie moet dan beschikbaar zijn. Daarbij moeten we kijken naar het hele verhaal en ons niet beperken tot de papieren werkelijkheid van normen en cijfers. Het gaat hier ten slotte om kinderen die hulp nodig hebben!”

De SP zal het college vragen wat de provincie Gelderland van plan is om te doen om te voorkomen dat kinderen onverantwoord lang wachten op de juiste zorg.