Gelderland

Statenlid Margriet Bleijenberg ging tijdens de week van de jeugdzorg op bezoek bij een tweetal instellingen. Lees hier het verslag van haar bezoek aan een gedragsdeskundige van de Raad voor de Kinderbescherming:

Woensdag 5 november was mijn stagedag in de jeugdzorg, s ochtends was ik op de Hunnerberg in Nijmegen. In het begin van de middag heb ik een gesprek gehad met een gedragsdeskundige van de Raad voor de Kinderbescherming.

Ik wilde vooral wat meer weten over wachttijden en wachtlijsten in Gelderland en over de jongeren die vooral door hun gedragsproblemen in een gesloten of justitile instelling zijn geplaatst. En of er ook iets was te zeggen over om hoeveel jongeren en kinderen met gedragsproblemen (ook wel civielrechtelijk geplaatste jongeren genoemd) het gaat in Gelderland. In de loop van het gesprek bleek dat er bij de Raad voor de Kinderbescherming geen cijfers bekend zijn over het aantal civielrechtelijk geplaatste jongeren, waarschijnlijk wel bij Bureau jeugdzorg.

Op dit moment zijn er behoorlijke veranderingen in gang gezet als het gaat om onderscheid maken tussen jongeren die door hun gedragsproblemen geplaatst zijn in een justitile jeugd instelling en jongeren met een strafrechtelijke veroordeling. De nieuwe wet gesloten jeugdzorg is al gedeeltelijk in werking ondanks het feit dat die nog niet helemaal is aangenomen. De noodzaak om meer plaatsen te creren voor kinderen die op grond van hun gedrag het advies krijgen om in een gesloten instelling behandeld te worden is groot.
Vanaf 2010 mag de strafrechtelijke en de civielrechtelijke opname niet meer in dezelfde instelling. Op de Hunnerberg worden dan bijvoorbeeld alleen nog jongeren met een strafrechtelijke veroordeling opgenomen. Voor veel meisjes, die nu gemiddeld vaker geplaatst zijn omdat zij gedragsproblemen hebben, zal binnen een andere instelling (zoals bv. de Heldringh Stichting) gesloten opname mogelijk gemaakt moeten worden.

Op mijn vraag over wachtlijsten en wachttijden in Gelderland bleek dat de omschrijving van het begrip wachtlijsten nogal onduidelijk kan zijn. Wachtlijsten en wachttijden zijn begrippen die goed omschreven moeten worden. In de hele keten van jeugdzorg en bescherming kunnen wachtlijsten ontstaan met de daarbij horende wachttijden. Omdat nooit voorspelbaar zal zijn hoeveel kinderen hulp nodig hebben zal de wachtlijst groter of kleiner zijn. De grote bureaucratie binnen de jeugdzorg helpt ook niet echt mee om flexibel en snel de nodige hulp kunnen bieden.

Alle mensen die ik gesproken heb op deze dag van de jeugdzorg maken zich kwaad over wachtlijsten, wachttijden. Over ouders en kinderen die niet meewerken, maar steeds grotere problemen krijgen. Over de bureaucratie en over het belang van "eenduidige zorg, dat alle neuzen dezelfde kant op staan" als het gaat om de zorg voor een jongere die in de problemen is gekomen. Er is vaak het gevoel dat er pas te laat iets gedaan kan worden, problemen zouden veel eerder gesignaleerd moeten kunnen worden. Misschien dat de centra voor jeugd en gezin hier een rol kunnen spelen?

Wat opvalt is de zorg die er voor de kinderen is. Zowel bij de Raad voor de Kinderbescherming als bij alle mensen die de jongeren op de n of andere manier begeleiden op de jeugd justitile instelling de Hunnerberg.

Margriet Bleijenberg