Gelderland

Zaterdag 11 mei reden drie van onze fractieleden met andere Gelderse Statenleden van het ene eind van de provincie naar de andere ter ondersteuning van Alpe D'Huzes. Drie teams van de provincie rijden dit jaar de Franse berg op om geld in te zamelen voor de kankerbestrijding. Met deze voorbereidingstocht langs de Gelderse rivieren werd aandacht gegenereerd voor de actie en mensen opgeroepen om de Gelderse teams te sponsoren. Dat kan via www.gldad6.nl. Statenlid Agnes Lewe maakte een verslag van de tocht:

Zaterdag om 9 uur staat Matthias met het SP-busje voor de deur. De bestickering team Roemer is voor vandaag omgedoopt in team GLD Ad6. Snel de wielen uit fietsen, die komen achter in de bus. De tas met droge kleren, helmen, rugzakjes, regenjassen, het krat met drankjes, het krat met gereedschap en reservebandjes, Lisette en ikzelf gaan op de achterbank.

We pikken onze chauffeur Stijn op en rijden onder een dreigende grijze lucht naar het westelijke uiteinde van onze provincie. We zijn er maar een kwartiertje te laat. Peter de Vos (SP), Renske Waardenburg (GroenLinks), gedeputeerde Annemieke Traag (D66) en haar man Rob zijn er al. Michiel Scheffer (D66) komt net aangefietst vanuit het station in Gorinchem. De dames gaan even plassen bij de plaatselijke sportclub en vangen de eerste sponsorgelden. Dat is meteen een leuke start!

Om 10.45 uur stappen we op de fietsen, natuurlijk niet nadat er nog fotos worden gemaakt en getwitterd. We beginnen op een dijk langs de Linge, het is nog droog en het is er erg mooi. We zijn met zn achten en makkelijk vormen zich koppels die even met elkaar op fietsen, dan weer wisselen. Het tempo is vlot, alleen moeten we af en toe even stoppen omdat geen van ons deze streek echt goed kent. We raken verzeild op een heel mooi fietspad die helaas snel onverhard wordt en dat is voor de racefietsjes toch niet zo lekker. Als we ook nog van de route af moeten omdat er kermis is in Asperen besluiten we op de provinciale weg te blijven tot Tiel.

Het begint te regenen maar op het brede fietspad langs de weg gaat de snelheid gaat omhoog en schieten we lekker. In Geldermalsen nemen we achteraf gezien de verkeerde afslag en net buiten de stad is daar een eerste lekke band. Het giet, het water loopt tot in de regenschoenen. En dan is er de volgauto! Stijn doet de achterklep open, net genoeg bescherming voor twee of drie van ons. Er zijn krentenbollen, bananen, heerlijk! En Rob ondertussen zijn band verwisselen.

Michiel en Peter waren verderop onder een brug gaan schuilen en rijden door. We gaat verder op een fietspad tussen Betuwelijn en Linge in de hoop dat die twee zelfstandig naar Tiel zullen rijden. We komen uit op de provinciale weg bij Kerk-Avezate en weer rijdt Rob lek. De volgauto snel naar ons toe. Hij was al in Tiel geweest en kan ons, nadat de band is geplakt, snel naar het wonderschone dijkhuis van gedeputeerde Josan Meijers (PvdA) loodsen. De regen is gestopt maar we zijn kletsnat en maar wat blij met een pauze onder een dak.

De ontvangst is geweldig. Twee dames van Omroep Gelderland stormen op ons af. Willen weten wat we denken, voelen, waarom we dit doen, wie wie is. Echt enthousiasme en professionele belangstelling bij elkaar. Josan en haar familie staan klaar met handdoeken, collega Statenlid Ingrid van de PvdA sjouwt met koffie. Iedereen vindt ons geweldig. Dat voelt goed, dat warmt op. Sokken worden ingezameld en in de droger gestopt. Ondertussen worden we genterviewd. Lisette maakt een mooi statement ter ere van haar zus die aan kanker is overleden en - toeval bestaat niet uit Tiel kwam. Renske spreekt over de commissaris, die er toch niet bij kon zijn vandaag. We eten ons door de lekkere lunch, de huiskamer en de gang veranderen langzaamaan in een slagveld van natte handoeken, warme sokken, jassen, tassen en schoenen. Nog n sanitaire stop en dan weer op de fiets. En gelukkig, het is droog! We doen eerst een kleine show voor de tv-dames, helaas werkt de microfoon van Michiel niet. Maar wat ben ik blij met hen. Hier doen we het voor, we willen op tv, we willen in de pers, niet om ons maar voor het goede doel: geld inzamelen voor de strijd tegen kanker!

We vertrekken met 9, want Willemien Seinhorst, partijgenote van Renske gaat ons een stuk begeleiden. Bij de pont naar Wamel krijgen we een gift van de pontbazin. En dan starten we de tocht langs de Waal; tot Nijmegen alleen maar over de dijk. Bij de brug bij Ewijk staat Stijn op ons te wachten en we storten ons weer op de krentenbollen en marsjes als of de lunch bij Josan een eeuw geleden is geweest. Wat een luxe is zon volgauto!
Voor Matthias, Lisette en mij is dit natuurlijk bekend terrein, maar de anderen komen er niet zo vaak. Leuk om bijvoorbeeld de nieuwe bruggen te laten zien, de A50 (waar Willemien afzwaait), de nieuwe brug De Oversteek en in Nijmegen de ontwikkelingen rondom de Vasim.

Op de fietsbrug in Lent staat SP-fractievoorzitter Eric van Kaathoven op ons te wachten met zijn zoontje Jasja in een chique fietskar. Hij moet er even inkomen maar op een gegeven moment scheuren die twee met een tempootje van 30 km/uur met ons over de Bemmelse dijk. Bij Gendt zwaait hij af. Hij moet natuurlijk ook nog terug naar Elst. We vliegen over de dijk. Een prima team dat op elkaar let als of we dit al 10 keer eerder hebben gedaan. Ik vraag me af of er nog iemand bij de pont van Pannerden bij zal komen. We zijn een klein uurtje te laat. Maar dat was op twitter goed te volgen, er wordt wat afgetwitterd en gefotografeerd!

Uiteindelijk komt er niemand meer bij en maken we de toch met zn achten af. De laatste loodjes zijn nog uitermate vernijnig en daar helpt ook de aanmoediging van Stijn weinig. Langs de Byland, kort voor Tolkamer moeten we namelijk een kilometer of zo tegen de wind in stampen, die wind die ons de hele tijd zo lekker van rechts achter had voortgeduwd. En dan zijn we in Tolkamer op de lege boulevard en knallen door. De laatste meters naar Spijk. Ik krijg iedereen zo gek om niet naar de kerk te fietsen maar 500 meter verder naar de toeter, een kunstwerk dat de grens van Spijk en dus Gelderland met Duitsland markeert. Het is gelukt! We zijn er! We zijn blij, moe, voldaan, opgewonden, foto-moment!

Terug naar het dorp, Annemieke racet gelijk door naar de auto. Wij willen foto-moment 2 bij het naambord dus ze moet nog even terugkomen. En Renske komt dan totaal onverwacht met een medaille voor iedereen! Dat maakt het helemaal af. En dan zit het er echt op. De wielen gaan uit de fietsen, Michiel en zijn fiets kunnen nog net in het SP-busje erbij, we zitten hutjemutje tussen de wielen en frames. Maar alles beter dan dat hij nu nog naar huis zou moeten fietsen met wind tegen. Om half acht rollen we uit de auto. Fietsen, wielen, tassen, rugzakken achter ons aan. Alles land in de hal. Vol trots laten we aan de buren onze medailles zien. Onder de doeche en dan met een groot bord spaghetti op schoot naar Omroep Gelderland kijken, twitterberichten en smsjes lezen, bedankmailtjes sturen en doodmoe naar bed."