Gelderland

De Gedeputeerde Staten (GS) van Gelderland hebben de ambitie om het Eurovisie Songfestival naar Gelderland te halen, samen met de gemeente Arnhem. De Provincie wil Arnhem steunen bij het opstellen van een bidboek, zo schrijft zij in haar Statenbrief (3 juli 2019). Eerder al heeft de SP kanttekeningen geplaatst bij het met publiek geld financieren van grote evenementen, zoals de Giro d’Italia. Ook nu is de SP van mening dat, bij uitstek, dit een evenement is waarvoor het Nederlandse bedrijfsleven in de rij zal staan om eraan bij te dragen. Laten we ze die kans volop geven. De Provincie kan bijdragen door mee te denken in de vergunningverlening, plannen voor verkeersdoorstroming tijdens het evenement en promotie van de Gelderse faciliteiten. Als de Provincie al middelen zou willen vrijmaken, doe het dan om de lokale breedtecultuurbeleving te stimuleren. Dat past mooi in een beleid dat ruimte geeft aan partners.

‘Het is lang geleden, het is lang geleden’ dat Nederland organisator was van het Eurovisie Songfestival. Het is een evenement geworden dat het niveau van een eenvoudige zangwedstrijd ruim ontstegen is. Het is niet meer ‘lief, net als toen’. Er zijn nog maar drie locaties in Nederland te vinden die geschikt zijn. Ook de kosten zijn in de loop der jaren evenredig toegenomen. We praten inmiddels over een miljoenenbedrijf.

We weten dat gedeputeerde Markink een groot voorstander is van gigantische evenementen. Dat hebben we in het verleden gezien, denk aan bijvoorbeeld de Giro d’Italia. Zodra er zich een kans voor een dergelijk evenement voordoet, ‘wil je verstandig zijn, maar dat vergeet je’. De provincie trek dan met gemak weer de portemonnee. Maar of de kosten binnen de perken blijven, de inkomsten meevallen, dat weet je niet.

Stel je voor dat je het Songfestival als aanleiding gebruikt om de breedtecultuur actief te stimuleren? Je een mooi ‘schaduwprogramma’ opzet? Je koopt, bijvoorbeeld, heel veel instrumenten, en brengt die onder in een stichting. Leerlingen kunnen daar terecht en hebben zo geen drempel bij de aanschaf van een instrument. Met de middelen die GS vrij willen maken voor het songfestival zouden tienduizenden uren betaald muziekonderwijs gegeven kunnen worden op Gelderse basisscholen. Of kunnen we duizenden mensen een avond uitnodigen in een van de Gelderse theaters. De SP vindt het belangrijk dat ‘troubadours kunnen zingen voor groot en klein publiek’ met een grote zowel als kleine beurs.

Daarom heeft de SP principieel bezwaar tegen het co-financieren van het Songfestival met publiek geld. Het betreft hier een elite-evenement, met peperdure toegangskaarten, dat in geen enkel opzicht zal bijdrage aan meer belangstelling voor breedtecultuur. Iedereen zal het op televisie kunnen beleven, er is geen aanvullende impuls te verwachten in de Gelderse cultuurbeleving.

De SP weet inmiddels wat evenementenorganisatie voor risico’s met zich meebrengt. Organizing the songfestival is a losing game … , zegt de SP, met een knipoog naar Duncan Laurence. Dus beperk je als Provincie tot het maximaal voorwaarden scheppen voor het evenement. Doe dat vanuit je publieke taak. Grijp deze gelegenheid aan om breedtecultuur te stimuleren en maak ruim baan voor het bedrijfsleven dat investeert in het Eurovisie Songfestival 2020.

Opiniestuk

* de citaten komen achtereenvolgens uit deze songteksten:
- Dinge dong, Teach-In, 1975
- Net als toen, Corry Brokken, 1957
- Een beetje, Teddy Scholten, 1959
- De troubadour, Lenny Kuhr, 1969
- Arcade, Duncan Laurence, 2019