Gelderland

Als het aan het college van Gedeputeerde Saten had gelegen was binnenkort de Gelderse Molenverordening afgeschaft. Met dramatische gevolgen voor de in onze provincie nog bestaande oude windmolens. Gelukkig floot een meerderheid van de statencommissie Ruimtelijke Ordening gedeputeerde Theo Peters terug.

Windmolens horen bij het Nederlands, en ook Gelders cultureel erfgoed. Daar is iedereen wel van overtuigd. Maar kun je de bescherming ervan overlaten aan gemeenten? Het dagelijks bestuur van de provincie vindt van wel. Gedeputerde Staten wilden de Molenverordening schrappen. Het zou voldoende moeten zijn om de gemeentebesturen vriendelijk te verzoeken om bij het maken van hun bestemmingsplan rekening te houden met de molens.

Insprekers die zich via verschillende verenigingen en stichtingen inzetten voor het behoud van de molens vrezen echter, dat voor armlastige gemeentebesturen de verleiding te groot wordt om tegemoet te komen aan de wensen van projectontwikkelaars. Die willen soms op aantrekkelijke plekken grote en hoge bouwwerken neerzetten, waardoor de molens te weinig wind meer vangen om nog te kunnen draaien.

Gedeputeerde Peters beweerde bovendien, dat de Molenverordening juridisch niet meer houdbaar was, omdat ze in strijd zou zijn met de woningwet. Vreemd genoeg bleek echter, dat de provincie Zuidholland nog niet zo lang geleden er bewust voor gekozen heeft om een soortgelijke verordening wél in stand te houden. Deze molenrijke provincie vindt dit nog steeds de beste, en een legale manier om molens in de wind te houden.

Vooral de fracties van CDA, PvdA en SP dwongen de gedeputeerde ertoe, om in afwachting va nader onderzoek, de Molenverordening voorlopig nog in stand te houden. Dat de VVD, als voorstander van deregulering, wél voor afschaffing was is niet echt bevreemdend te noemen. Dat geldt wél voor het feit dat de liberalen de fractie van GroenLinks aan hun zijde vonden.