Gelderland

De plannen om van luchthaven Lelystad een tweede Schiphol te maken, zullen leiden tot veel overlast en ook de economie in de regio niet ten goede komen, betogen Gelderse statenleden Alex Mink en Eric van Kaathoven in de Nunspeter Post van 26 november j.l.

Schiphol zit momenteel aan de grenzen van de groei. Daarom wil Schiphol uitwijken en dat kan volgens de nationale luchthaven het beste in Flevoland. Luchthaven Lelystad –waarvan Schiphol de eigenaar is - moet na de baanverlenging rond 2010 2,5 miljoen passagiers per jaar verwelkomen. Daarvoor moet de huidige start- en landingsbaan naar 2100 meter worden verlengd, net lang genoeg voor een Boeing 737 met 150 a 180 passagiers. De groei komt vooral door reizigers die vliegen met zakelijke vluchten en vakantiecharters. Wat betekenen deze plannen voor de noordelijke Veluwe?

De uitbreiding levert in ieder geval extra overlast op, zowel in de lucht als op de weg. Met name dat laatste zorgt nu al voor problemen. De ontsluiting van de luchthaven loopt via Harderwijk, waar het verkeer op de provinciale weg N302 nu al vaststaat. En echte oplossingen zijn niet in zicht. Er zijn plannen voor een snelbus maar hoe realistisch zijn die als je weet dat enkele streeklijnen rond Harderwijk in december worden opgeheven? Waarvan lijn 101 (Harderwijk- Amersfoort) nota bene wegens vertragingen door de files. En de voorgestelde vliegroutes over Hulshorst en Hierden (de Hierdense Poort) zullen zeven dagen per week overlast veroorzaken voor bewoners en toeristen. Dit terwijl een deel van de Veluwe ’s nachts stiltegebied is en er allerlei maatregelen getroffen worden om de natuur de ruimte geven, soms zelfs tot overlast van de bewoners.

En dit is pas het begin. Want als de ervaringen met Schiphol iets duidelijk maken dan is het wel dat de grenzen steeds verder worden opgerekt. Dat maakt dat het alsmaar groeiende luchtverkeer in Nederland een belangrijke bron van de uitstoot van CO2 en van luchtvervuiling is.
Al deze overlast voor de regio wordt door voorstanders van een grotere luchthaven gerechtvaardigd door het toepassen van een bekend recept bij het aan de bevolking verkopen van grote projecten. Het is eerder gebruikt om bijvoorbeeld de Betuwelijn er door te krijgen. Ten eerste worden de kosten veel te laag ingeschat en blijken deze in de loop der jaren telkens naar boven bijgesteld te moeten worden. Ten tweede worden mooie economische verwachtingen – bijvoorbeeld banengroei - voorgespiegeld die in de praktijk bij lange na niet worden gehaald. Voor zover er al banengroei is betreft dit voor het overgrote deel de verplaatsing van bedrijvigheid van de ene regio in Nederland naar de andere. Voorstanders van de uitbreiding van Lelystad beloven tot wel 12.000 nieuwe banen.

Maar die aantallen zullen nooit gehaald worden. Er zullen zeker medewerkers van Schiphol meeverhuizen maar wat de winst voor de Veluwenaren daarvan is, is onduidelijk. Willen we soms dat die mensen voor een nog grotere druk op de toch al overspannen huizenmarkt op de Veluwe gaan zorgen? Een groeistad als Harderwijk heeft nu al moeite om de eigen inwoners op te vangen. Bovendien blijkt uit onderzoeken dat juist het groen en de natuur een van de grootste economische waarden van deze regio vertegenwoordigen. Als deze onder druk komt door vliegtuiglawaai zou het aantal banen in bijvoorbeeld de recreatiesector en aanverwante sectoren wel eens flink kunnen dalen. Dat is dus het paard achter de wagen spannen. Want laten we ons geen illusies maken, die vele extra reizigers die Lelystad wil trekken voor zakelijke en vakantievluchten zijn maar op een manier in de Veluwe geïnteresseerd, en wel om zo snel mogelijk door te kunnen rijden naar huis of werk.

De vraag is dus niet of de extra overlast opweegt tegen de extra banengroei maar of de Veluwe bereid is de lasten te dragen van een tweede Schiphol in de achtertuin zonder daar de lusten van te krijgen. Ons antwoord is duidelijk, de plannen voor de uitbreiding van luchthaven Lelystad moeten van tafel en de provincie Gelderland moet voorop lopen in het verzet tegen de uitbreiding.