Gelderland

Iedereen weet dat je de vos niet op de kippen moet laten passen. Dan hou je geen kippen meer over. Toch is in onze provincie de gedeputeerde van economie ook die van milieu. En dat is te merken. Telkens trekt het milieu aan het kortste eind. Het is dan ook zaak om na de verkiezingen voor provinciale staten op 7 maart een einde te maken aan deze weeffout.

Door Eric van Kaathoven, milieukundige en kandidaat statenlid voor de SP (nr. 2), en Toine van Bergen, milieuactivist en (kandidaat) statenlid voor de SP (nr. 6)

Het moet gezegd worden, ex-gedeputeerde en nu burgemeester van Bronckhorst, Aalderink heeft zijn uiterste best gedaan om zowel gedeputeerde van economie als van milieu te zijn. Hij probeerde een aantal overlast veroorzakende bedrijven als de varkensfabriek De Knorhof in Buren, ijzergieterijen in Nijmegen en Zaltbommel aan te pakken of te verplaatsen. Soms wat traag en met de fluwelen handschoen maar hij probeerde het in ieder geval nog. Wel had hij het moeilijk om zowel de belangen van het milieu als die van het bedrijfsleven te dienen. Deed hij een stap vooruit om het milieu te verbeteren dan was hij ineens geen goede gedeputeerde van economie meer. En uit dat dilemma is Aalderink ondanks zijn goede bedoelingen niet uitgekomen.

Zijn opvolger en eveneens VVD-er, Van Diessen, doet niet eens moeite om dit dilemma op te lossen. Hij kiest er botweg voor om eerst en vooral gedeputeerde van Economie te zijn. Niet dat hij op dit punt veel resultaten boekt maar daar hebben we het een andere keer nog wel over. Toen deze bestuurder uit Brabant naar Gelderland gehaald werd, deed het verhaal de ronde dat hij bomen maar lastige dingen vindt waar je met je auto tegenaan kunt rijden. Het is misschien maar een anekdote maar het bleek tevens een voorteken. De aanpak van overlast veroorzakende en milieuvervuilende bedrijven verdween uit het prioriteitenlijstje van de provincie. De nieuwe gedeputeerde bleek niet bereid om genoeg geld uit te trekken voor de noodzakelijke reiniging van vervuilde grond en stuurde in plaats daarvan een bedelbrief naar staatssecretaris Van Geel. Hij laat asbestwegen en voormalige stortplaatsen onnodig lang liggen. Van Diessen zet het beleid van zijn voorganger voort – ja ook hij had er moeite mee om consequent voor het milieu te kiezen - om vervuild slib te storten in de achtertuin van mensen en natuur in plaats van netjes te verwerken. En als klap op de vuurpijl kreeg hij het voor elkaar dat voortaan de eigen milieuregels van de provincie door hem aan de laars gelapt mogen worden.

Hoe zit dat? Het principe van ‘regels zijn regels’ dat heeft al nooit gegolden als het gaat om milieuvervuilende bedrijven. Als ze niet op tijd hun vergunningen op orde hebben of te veel vervuilen dan wordt dat meestal gedoogd. Daar heeft de provincie zelfs regels voor vastgelegd wanneer dat wel en niet mag, het zogenaamde gedoogbeleid. Maar sinds kort kan de provincie zelfs daar weer van afwijken. Een handtekening is daarvoor voldoende, die van gedeputeerde Van Diessen. Volgens deskundigen kan dit juridisch gezien helemaal niet omdat het in strijd is met Nederlands en Europees recht maar daar stoort de provincie zich kennelijk niet aan. De SP heeft geprobeerd er een stokje voor te steken maar kreeg tot onze stomme verbazing onvoldoende steun van andere partijen.

En zo zal de ‘Gelderse methode’ nog wel even doorgaan. Wat houdt die methode in? De provincie kiest vrij gemakkelijk voor het korte termijn belang van een individueel bedrijf en laat omwonenden en het milieu in de kou staan. Deze pikken dat niet en voeren procedures tot bij de Raad van State aan toe die ze in de meeste gevallen gelijk geeft en de provincie terug fluit. Zo gaat dat al jaren en het wordt er op deze manier niet beter op. Kennelijk gaat er iets structureel mis in onze provincie. Er is vast meer aan de hand dan dat de gedeputeerde zowel het milieu als de economie moet dienen maar het helpt in ieder geval niet. Wat ons betreft komt daar na de verkiezingen op 7 maart verandering in. Wij roepen de partijen die dan onderhandelen over een nieuwe coalitie in Gelderland – wie dat ook mogen zijn – op om deze weeffout uit het bestuur te halen en er voor te zorgen dat er nu eens een gedeputeerde komt die het milieubelang voorop stelt, een echte milieugedeputeerde dus. We weten nu toch onderhand wel wat er gebeurt als we de vos op de kippen laten passen?